Podgorica, (MINA-BUSINESS) – Izmjene i dopune Zakona o koncesijama predstavljaju odgovor na potrebe privrede i oblasti koja se uređuje, što bi trebalo da bolje definiše ugovorne odnose države i koncesionara, ocijenjeno je na konferenciji koju je organizovala Montenegro biznis alijansa (MBA). Generalna direktorica Direktorata za rudarstvo i geološka istraživanja u Ministarstvu ekonomije, Biljana Jestrović, saopštila je da se zakonska rješenja kroz izmjene i dopune pokušavaju prilagoditi praksi, kako bi se na najbolji način unaprijedio poslovni ambijent i definisali jasni ugovorni odnosi države i koncesionara. Ona je, na konferenciji pod nazivom Bolji poslovni ambijent za brži rast i razvoj privrede, kazala da je Vlada pokušala što preciznije da definiše pravila, jer je to veoma značajno za privrednike koji ulažu u jednu specifičnu oblast biznisa. „To je važno, jer je taj biznis drugačiji s obzirom na uslove koje je neophodno ispuniti i resurs koji se koristi za tu djelatnost“, rekla je Jestrović na konferenciji koju je MBA organizovala u saradnji sa Institutom za preduzetništvo i ekonomski razvoj (IPER). Ona je dodala da se prirodno bogatstvo koristi u svrhu obavljanja koncesione djelatnosti, zbog čega je u pitanju veoma osjetljiva tema. „To je vrlo osjetljiva tema i sa aspekta zaštite, jer smo svjedoci dijelom devastiranja određenih prostora i pokušaja da se njihova revitalizacija preciznije uredi kroz ovo zakonsko rješenje, u smislu svih obaveza po tom pitanju“, navela je Jestrović. Ona je kazala da nijedan ugovorni odnos ne počiva samo na povjerenju, već da mora imati adekvatna sredstva obezbjeđenja. „Značajno je da imamo analizu opravdanosti investicije, ali i javnog interesa, gdje se on mora pravdati u smislu doprinosa razvoju države i zaposlenosti“, saopštila je Jestrović. Ona smatra da je neophodno definisati što preciznija pravila u smislu ugovornog odnosa, pogotovo ako se ima u vidu da su određene mineralne sirovine postale veoma interesantne i da za njih postoji veliko interesovanje domaćih i stranih investitora. Jestrović je podsjetila da je evropskim direktivama precizno uređeno da je pravo korišćenja prirodnih i dobara od opšteg interesa, suvereno pravo svake države. „Zbog toga se krenulo sa preciznim razdvajanjem koncesija na javne usluge i radove, koje su definisane evropskim direktivama“, navela je Jestrović. Prema njenim riječima, definisanjem predmeta zakona o koncesijama i o javno-privatnom partnerstvu jasno je razdvojeno nešto što je uređeno evropskim direktivama i što je pravo države da posebno uredi. „Imajuću u vidu da Zakon o koncesijama živi od 2009. godine i da postoji značajan broj ugovora u skladu sa registrom koji je definisan tim zakonskim dokumentom, smatramo da on već sam po sebi ima dobra rješenja“, rekla je Jestrović. Predstavnik IPER-a, Ivan Bošković, saopštio je da su izmjene i dopune Zakona o koncesijama proistekle iz prakse, usljed usklađivanja sa novim setom zakona, ali i da bi se odgovorilo potrebama privrede i oblasti koja se uređuje. „Upravo zbog toga se taj akt može gledati kao priznavanje određenih potreba iz prakse“, naveo je Bošković i dodao da je odnos između koncedenta i koncesionara živ. On smatra da bi tu trebalo uzeti u obzir činjenicu da se država trudi da što više zaštiti prirodna bogatstva, ali i da definiše pravila koja su dovoljno atraktivna za investiranje u tu oblast. „Uvijek postoji određena vrsta kontroverze kakva god pravila bila, jer je nemoguće dovoljno dobro zaštititi prirodna bogastva, ali i omogućiti investitorima da imaju veliku atraktivnost ulaganja“, rekao je Bošković. On je dodao da su sredstva obezbjeđenja nešto što je konstantno moglo da se rješava kroz ugovorne odnose, kao i da je logično da je zakonodavac to prepoznao. „Uglavnom, radi se o aktu koji prepoznaje praksu i reaguje na nju, a to je dobar impuls Vlade da će se normirati stvari koje su u toj oblasti moguće“, saopštio je Bošković. On je poručio da je odnos između želje biznisa da dobije što manje restrikcija na korišćenje prirodnih bogastava u odnosu na državu vrlo delikatan i da zbog toga bilo kakva pravila izazivaju otpor u biznis zajednici. Predstavnica MBA Anja ÄŒvorović, kazala je da je sigurna da je predlagač izmjena i dopuna imao najbolju namjeru i da je to definitivno nešto što je proisteklo iz prakse i što je potrebno dodatno riješiti. Ona smatra da je neophodno pružiti adekvatnu podršku investitorima prilikom realizacije složenih investicionih projekata. „Nije lako iz ugla države, odnosno donosioca propisa, zadovoljiti pitanje zaštite prirodnih bogatstava i dobara u opštoj upotrebi, odnosno zaštititi se u potpunosti od neozbiljnih ponuđača, ali i donijeti propis kojim će se omogućiti realizacija investicija“, saopštila je ÄŒvorović. Ona je dodala da ni česte promjene propisa nijesu dobre, ni za državu, ni za koncesionare, već da bi trebalo angažovati stručnjake za njihovu izradu. „Zakon treba da bude jasan i da ga svi razumiju, da predstavi opšte smjernice koje su važne za obje strane, ali i obaveze ugovornih strana“, zaključila je ÄŒvorović. (kraj) dam/nar