Podgorica, (MINA) – Crna Gora je usvajanjem Zakona o statusu potomaka dinastije Petroviæ Njegoš dodatno osnažila proces suoèavanja s prošlošæu, ocijenio je istraživaè kršenja ljudskih prava Aleksandar Zekoviæ. Ona smatra da taj, politièki i istorijski, nužan, dogaðaj treba prepoznati kao društveni napredak, a ne kao politièku provokaciju. “Politièki kontekst, demokratski i profesionalni deficit decenijama nijesu dozvoljavali da se o prisajedinjenju Crne Gore i padu njene vladajuæe dinastije govori jezikom èinjenica i bez politièke i (veliko)nacionalne strasti”, kaže se u reagovanju Zekoviæa dostavljenom agenciji MINA. Prema njegovoj ocjeni, Zakonom je priznata i ispravljena velika istorijska nepravda a potomcima nekadašnje vladajuæe dinastije vraæeno dostojanstvo. “On, dugoroèno, doprinosi veæoj društvenoj koheziji, politièkoj stabilnosti i nacionalnom pomirenju. Saopštavanje pune istine o 1918. godini dugoroèno æe promijeniti osnove i smisao odreðenih politièkih platformi i obesmisliti dalje zagovaranje nacionalnih i politièkih podjela”, navodi Zekoviæ. On smatra da je suoèavanje s prošlošæu nemoguæe ogranièiti na posljednjih 20 godina istorije. “Odsustvo vladavine prava, demokratije i poštovanja ljudskih prava i osnovnih sloboda su pokazatelji koji æe društvenu, politièku ali i institucionalnu pažnju vratititi i na nešto dalju prošlost”, rekao je Zekoviæ. Tu spade, kaže on, tretman manjinskih zajednica u Kraljevini Crnoj Gori, aneksija Crne Gore, Božiæna pobuna i zloèini nad civilnim stanovništvom ali i period po završetku Drugog svjetskog rata, uspostavljanje nove socijalistièke vlasti i njen odnos prema razlièitim ideološkim protivnicima. Predmet javnih i struènih rasprava ponovo æe biti, smatra on, i dogaðanja iz 1948. godine koja, iako dotaknuta odreðenim državnim mjerama, jesu možda više politièki (zlo)upotrijebljena 90-tih prošlog vijeka. On smatra da poštovanje ljudskih prava tokom jednopartijskog sistema i institucionalni odnos prema pojedincu i pojedinim manjinama, posebno Albancima, nije dovoljno otvoreno. “To posebno zavisi od spremnosti vlasti da uèini dostupnom arhivsku graðu (dokumentacija partijskog/državnog rukovodstva i tajne policije). Konaèno, kada je rijeè o “istoriji sadašnjice”, oèekuje se da se (pre)ispita institucionalni odnos prema demokratskoj i politièkoj alternativi, i njenim akterima, po uvoðenju pluralizma do danas”, navodi Zekoviæ. (kraj) isf