Podgorica, (MINA) – Pacijent iz Kolašina, roðen 1935. godine, preminuo je u Klinièkom centru Crne Gore (KCCG) od mišje groznice, a još dvoje ljudi je u posljednjih 20 dana oboljelo od te bolesti. Kako je agenciji MINA saopšteno iz Instituta za javno zdravlje (IJZ), pacijent iz Kolašina preminuo je 6. juna. U saopštenju Instituta navodi se da su njihovoj epidemiološkoj službi iz KCCG prijavljene tri osobe oboljele od mišje groznice, što su prvi registrovani sluèajevi te bolesti od poèetka godine. „Za sve njih je karakteristièno da su boravili u brdsko-planinskim predjelima - opština Andrijevica (Božiæe), Kolašin (Rovci), Podgorica (Brskuti), i da je bolest otpoèela u toku prethodnih 20-ak dana“, kaže se u saopštenju. Navodi se da je kod jednog pacijenta „došlo do smrtnog ishoda“. Iz IJZ su, epidemiološkim ispitivanjem, utvrdili da trenutno nema novih sluèajeva obolijevanja na teritoriji Crne Gore. „Ali je za oèekivati da doðe do uèestalijeg obolijevanja i u narednom periodu, zbog porasta broja osoba izloženih virusu u prirodnim žarištima tokom toplijeg dijela godine“, upozoravaju iz te ustanove. U Crnoj Gori se, kako je pojašnjeno, prirodna žarišta nalaze u brdsko-planinskim predjelima, gdje borave poljski miševi i voluharice koji, ukoliko su inficirani, luèe virus u izmetu, mokraæi i pljuvaèci. Najveæi rizik od obolijevanja je u sjeveroistoènim djelovima zemlje, na višim nadmorskim visinama. Rizik je manji u opštinama centralnog regiona, a najmanji u primorskim opštinama gdje se do sada ta bolest izuzetno rijetko javljala. Za Evropu je, za razliku od istoène Azije, karakteristièno da se mišja groznica ne javlja u gradovima, jer se do sada infekcija nije širila na gradske populacije glodara. „Mišja groznica se kod nas javlja sporadièno i endemsko-epidemijski, najèešæe u razmacima pet do deset godina, kada nastupe takozvane ’mišje godine’“, kaže se u saopštenju. Iz Instituta podsjeæaju da je prva epidemija zabilježena 1967. godine, kada je bilo 20 oboljelih, a poslednja veæa 2002. godine, kada je oboljelo 29 osoba, a smrtnost je bila sedam odsto. Najveæa epidemija registrovanja je 1995. godine, kada je od mišje groznice oboljelo 98 osoba. U Crnoj Gori su u prethodnih deset godina registrovane 84 oboljele osobe, od kojih su èetiri umrle. U odnosu na životnu dob, infekcija se najèešæe javlja u kategoriji radno aktivnog stanovništva. Iz Instituta naglašavaju da je za povoljan ishod bolesti vrlo važno da se oboljeli jave ljekaru na vrijeme, èim se pojave simptomi, što se dešava u rasponu od dvije do èetiri sedmice nakon infekcije, a najkasnije nakon dva mjeseca. „Takoðe, napominjemo da je za pravovremeno postavljanje dijagnoze bitno da pacijenti naglase ljekaru da su boravili u planinskim predjelima“, kaže se u saopštenju. Najkarakteristièniji simptomi bolesti su povišena tjelesna temperatura, jaka glavobolja, crvenilo lica i beonjaèa, bolovi u mišiæima i kostima, a moguæa je i pojava proliva, dok se u sledeæoj fazi mogu javiti razlièiti oblici krvarenja i bolovi u krstima praæeni zatajivanjem funkcije bubrega. Za sprjeèavanje infekcije bitno je da se smanji moguænost udisanja infektivnih èestica koje dospijevaju u vazduh iz izluèevina inficiranih glodara, kao i moguænost unošenja putem zagaðene vode, namirnica i preko zagaðenih ruku. Neophodno je, kako se navodi, preduzeti preventivne mjere, u koje spadaju vlažno èišæenje stambenih i radnih prostorija i prskanje radnih površina dezinfekcionim sredstvima, zaštita namirnica, vode i posuða od kontakta sa glodarima, kao i prenje ruku prije pripreme obroka, prije jela i konzumiranja cigareta. Iz Instituta savjetuju da ne treba jesti neoprano šumsko voæe, i da je ono najsigurnije koliko se termièki obradi, dok u zamrzivaèu virus opstaje, jer je otporan na niske temperature. Savjetuju i deratizaciju brdsko-planinskih objekata i neposredne okoline i držanje maèaka kao prirodnih neprijatelja glodara. U zemljama iz okruženja epidemiološka situacije je trenutno najnepovoljnija u Sloveniji, gdje je u prvih pet mjeseci registrovano 54 oboljelih. (kraj) gop