Podgorica, (MINA) – Evropski sud za ljudska prava u Strazburu donio je presudu u predmetu Despotović protiv Crne Gore, u kojoj je utvrđena povreda člana Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, koji se odnosi na pravo na pravično suđenje. Iz Kancelarije Zastupnika Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava saopšteno je da je taj sud donio i dvije odluke u predmetima Bujković protiv Crne Gore i Dalmatin protiv Crne Gore, u kojim je odlučio da odbaci predstavke kao neprihvatljive u skladu sa Konvencijom. Iz Kancelarije Zastupnika kazali su da je, u slučaju Despotović protiv Crne Gore, 24. septembra 2010. godine podnosilac predstavke podnio ustavnu žalbu zbog povrede Konvencije, koja je odbijena odlukom Ustavnog suda. Predstavka je, kako su naveli, podnijeta Evropskom sudu 3. marta 2011. godine zbog navodne povrede Konvencije usljed prekomjerne dužine građanskog postupka. „Evropski sud je utvrdio da se u konkretnom predmetu dužina postupka ima računati od 3. marta 2004. godine, odnosno od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru“, navodi se u saopštenju. Iz Kancelarije Zastupnika rekli su da je predmetni postupak okončan 1. jula 2010. godine presudom Vrhovnog suda, pa je ukupno trajao šest godina, tri mjeseca i 28 dana na tri nivoa nadležnosti. Kako je saopšteno, Evropski sud je smatrao da je u tom predmetu dužina postupka bila prekomjerna i da nije ispunila zahtjev “razumnog roka”. „Stoga je Evropski sud proglasio predstavku prihvatljivom i utvrdio da je bilo povrede Konvencije“, rekli su iz Kancelarije Zastupnika. Kako su dodali, sa obzirom na to da podnosilac predstavke nije podnio zahtjev za pravično zadovoljenje, Evropski sud je smatrao da nema osnova da mu se dodijeli bilo koji iznos na ime pravičnog zadovoljenja. Iz Kancelarije Zastupnika rekli su da je u predmetu Bujković protiv Crne Gore podnosilac predstavke 22. maja 2003. godine pokrenuo parnični postupak pred Osnovnim sudom u Baru protiv barske Opštine, radi naknade materijalne štete i izgubljene dobiti. „U septembru 2003. godine, podnosilac predstavke je tražio prekid predmetnog postupka do okončanja drugog parničnog postupka, koji je pokrenuo 2000. pred istim sudom i koji je predstavljao prethodno pitanje“, objasnili su iz Kancelarije Zastupnika. Kako su naveli, nakon okončanja drugog postupka, postupak je nastavljen u januaru 2009. godine i okončan u oktobru 2010, presudom Vrhovnog suda. Kako je saopšteno, Evropski sud smatrao je da u navedenim okolnostima, dužina predmetnog postupka nije bila prekomjerna, posebno ako se uzme u obzir činjenica da je postupak prekinut po zahtjevu podnosioca predstavke, pri čemu je nakon nastavka okončan za manje od dvije godine na tri stepena nadležnosti. Iz tih razloga, Evropski sud je odbacio predstavku kao očigledno neosnovanu. Iz Kancelarije Zastupnika kazali su da je u predmetu Dalmatin protiv Crne Gore podnosilac predstavke 22. juna 2007. godine podnio tužbu Osnovnom sudu u Podgorici, radi naknade materijalne štete. Kako su naveli, podnosilac predstavke je 6. februara 2014. godine podnio ustavnu žalbu, koja je odbijena odlukom Ustavnog suda od 27. septembra 2016. godine. „Podnosilac predstavke se žalio na navodnu povredu Konvencije zbog prekomjerne dužine trajanja parničnog postupka. Predmet je komuniciran Kancelariji zastupnika Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava kao WECL predmet („well-established case-law“)“, navodi se u saopštenje. To, kako su objasnili iz Kancelarije Zastupnika, podrazumijeva da za činjenični i pravni osnov predstavke Evropski sud ima dobro ustanovljenu sudsku praksu i da je malo vjerovatno da će doći do odstupanja od te prakse. Iz tih razloga, kako su naveli, uz predstavku je dostavljen i prijedlog za prijateljsko poravnanje. Navodi se da je u pisanom izjašnjenju zastupnik Crne Gore odbio da zaključi prijateljsko poravnanje, jer je smatrao da u konkretnom nijesu ispunjeni uslovi prihvatljivosti predstavke. „U pravnoj odbrani zastupnik je Evropskom sudu ukazao da je podnosilac predstavke pogrešno isticao da je prvostepena presuda donijeta nakon pet godina, tvrdeći da je prva presuda u predmetnom postupku bila presuda od 26. aprila 2012. godine“, piše u saopštenju. Kako se navodi, polazeći od spisa predmeta koji su dostavljeni Evropskom sudu, jasno je ukazano da je prva prvostepena presuda donijeta 22. aprila 2010. godine, a ne 26. aprila 2012, što je bilo dobro poznato i samom podnosiocu predstavke. „Imajući u vidu obavezu stranaka da informišu Evropski sud o informacijama značajnim za predstavku, te da nepotpune informacije mogu da dovedu do zloupotrebe prava na predstavku, zastupnik je smatrao da je predmetna predstavka neprihvatljiva u smislu relevantnih odredbi Konvencije“, objasnili su iz Kancelarije Zastupnika. Evropski sud je zaključio da podnosilac predstavke nije dostavio potpune informacije u predstavci i kasnijim dopisima, niti je dao dovoljno objašnjenje za neotkrivanje tih informacija. Evropski sud je ocijenio da takvo postupanje predstavlja zloupotrebu prava na predstavku, zbog čega je odbacio. (kraj) mip/isf