Podgorica, (MINA) – Predlog zakona o socijalnoj i djeèjoj zaštiti nije ukljuèio veliki broj primjedbi nevladinog sektora, a princip decentralizacije nije u potpunosti afirmisan kao osnovna odrednica reforme tog sistema, saopšteno je iz Instituta alternativa (IA). Dragana Radoviæ iz IA navela je da je Vlada je 26. jula usvojila Predlog zakona, a da nije usvojena primjedba nevladinog sektora koja se odnosila na jasnije definisanje nadležnosti i odgovornosti jedinica lokalne samouprave u postupku ostvarivanju socijalnih prava i pružanja socijalnih usluga nije usvojena. “Ostalo je da lokalna samouprava može ali ne mora da obezbijedi povoljnije uslove za ostvarivanje prava”, kaže se u saopštenju. Ona navodi da princip decentralizacije ni u Predlogu zakona nije u potpunosti afirmisan kao osnovna odrednica reforme sistema socijalne i djeèje zaštite. “Usmjerenost na ukljuèivanje na tržište rada radnosposobnih korisnika materijalnog obezbjeðenja nije dovoljno ubjedljiva ako se uzme u obzir da individualni plan aktivacije i dalje nije obaveza centara za socijalni rad”, saopštila je Radoviæ. U IA smatraju da bi, umjesto da se ogranièava pravo korisnika materijalnog obezbjeðenja na devet mjeseci, obaveznost individualnog plana aktivacije, razvoj radnih programa i bliža saradnja sa drugim relevantnim institucijama, dala efikasnije rezultate. “Pravo na materijalno obezbjeðenje nije ogranièeno jedino za roditelje djece sa smetnjama u razvoju”, dodaje se u saopštenju. Prema rijeèima Radoviæ, djeèji dodatak nije definisan kao univerzalno pravo koje može ostvariti svako dijete bez obzira na broj djece u porodici. “U odnosu na važeæi zakon povoljnost je što se po isteku ovog prava ono prebacuje na sljedeæe dijete, tako da pravo na djeèiji dodatak mogu ostvariti troje djece u porodici” . Ministarstvo rada i socijalnog staranja je, smatra Radoviæ, iako je veliku pažnju posvetilo poglavlju socijalnih usluga, selektivno pristupilo njihovom definisanju. “Tako da i dalje nije jasno šta one podrazumijevaju niti kome su namijenjene (socijalna terapija, prihvatilište i slièno). Zato postoji opasnost da zbog nejasne formulacije prilikom nabavki ovih usluga bude prijavljen mali broj licenciranih pružalaca usluga”, pojasnila je ona. To je, kako smatra Radoviæ, posebno važno za usluge koje pored ustanova socijalne i djeèje zaštite mogu pružati i drugi pružaoci usluga – organizacije civilnog društva, profitni sektor, fizièka i pravna lica, u skladu sa odredbama kojima se reguliše postupak javno-privatnog partnerstva ili postupak javnih nabavki. “IA smatra da je u procesu deinstitucionalizacije napravljen korak naprijed jer æe odredba kojom se zabranjuje smještaj u ustanovu djeteta mlaðeg od tri godine stupiti na snagu od 1. januara naredne umjesto 2017. godine”, dodaje se u saopštenju. Radoviæ smatra da tu odredbu treba uzeti sa rezervom, iako je rast i razvoj u zdravom porodiènom okruženju u najboljem interesu djeteta, jer hraniteljstvo i usvojenje kao vaniinstitucionalni oblici zaštite tek treba da zažive. (kraj) boj