Hag, Beograd,(MINA) - Bivši lider Srba u Hrvatskoj Milan Babiæ izvršio je samoubistvo u pritvoru Haškog tribunala u Ševeningenu, saopšteno je danas iz Tribunala. Navodi da je Babiæ pronaðen mrtav juèe oko 18 sati i 30 minuta u svojoj æeliji u pritvorskoj jedinici u Ševeningenu. Beogradski Radio B92 javio je, pozivajuæi se na nezvaniène izvore, da se Babiæ objesio u pritvorskoj jedinici. Holandske vlasti su odmah nakon saopštenja iz Tribunala sprovele istragu kojom je utvrðeno da je uzrok smrti samoubistvo, poslije èega je o tome obaviještena i Babiæeva porodica. Iz Tribunala je saopšteno da je predsjednik Suda Fausto Pokar naredio istragu. Babiæ je jutros trebalo da nastavi svjedoèenje protiv nekadašnjeg saradnika Milana Martiæa koga je u prvom dijelu iskaza, poèetog 15. februara, teško optužio za progon Hrvata iz Kninske Krajine. Sudije su nakratko sa zastupnicima odbrane i optužbe ušli u sudnicu, zatim zatvorili sjednicu koja je okonèana poslije nekoliko minuta. Babiæ je bio osuðen na 13 godina zatvora nakon što je 2003. godine priznao krivicu za progon Hrvata iz Kninske krajine 1991-92, kada je bio premijer. Tribunal, meðutim, nikada nije objavio gdje Babiæ služi kaznu, što je u sluèajevima drugih osuðenika uobièajeno. Babiæ je u decembru 2002. godine pred Tribunalom svjedoèio u korist optužbe protiv bivšeg predsjednika Srbije i SRJ Slobodana Miloševiæa. Tribunal je ubrzo objelodanio optužnicu protiv njega, a on se dobrovoljno predao, nagodio sa Tužilaštvom i priznao krivicu. Pošto je osuðen, Babiæ je svjedoèio i protiv Momèila Krajišnika, a u toku je bilo njegovo svjedoèenje protiv Martiæa. Babiæ je sa porodicom došao u Beograd uoèi hrvatske akcije “Oluja”, poèete 4. avgusta 1995. godine, koja je dovela do egzodusa više od 200 hiljada Srba u SRJ i Republiku Srpsku. Haški tribunal je 18. novembra 2003. godine objelodanio optužnicu protiv Babiæa, a na teret mu se stavljaju zloèini nad hrvatskim civilnim stanovništvom, ukljuèujuæi i ubistvo stotine Hrvata i drugog nesrpskog stanovništva u više sela u Krajini od poèetka avgusta 1991. do sredine februara 1992. godine. Nakon sporazuma sa tužilaštvom, Babiæ je 27. januara 2004. godine priznao krivicu za zloèine protiv èovjeènosti nad hrvatskim civilima 1991-92. Tužilaštvo je zauzvrat odustalo od preostale èetiri taèke optužnice koje ga terete za kršenje zakona i obièaja rata. Haški tribunal je 28. juna 2004. godine osudio Babiæa na 13 godina zatvora. Bivši predsjednik i premijer samoproklamovane Republike Srpske Krajine, roðen je 26. februara 1956. godine u selu Kukor kod Knina. Diplomirao je 1981. na Stomatološkom fakultetu u Beogradu. Èlan Srpske demokratske stranke (SDS), osnovane 1990. godine u Kninu, postao je uoèi prvih višestranaèkih izbora u Hrvatskoj. Bio je predsjednik Odbora SDS-a za Knin i šef izbornog štaba stranke na tim izborima. SDS je osvojila ubjedljivu pobjedu u opštinama sa veæinskim srpskim stanovništvom, a Babiæ je izabran za predsjednika opštine Knin. Nakon dolaska na vlast Franje Tuðmana i njegove partije Hrvatske demokratske zajednice (HDZ), došlo je do pobune krajiških Srba u Hrvatskoj. U junu 1990. godine osnovana je Srpska autonomna oblast (SAO) Krajina, èiji je Babiæ bio predsjednik i premijer. SAO je proglašena za Republiku Srpsku Krajinu (RSK), nakon što je Evropska zajednica u decembru 1991. godine najavila meðunarodno priznanje Hrvatske. Babiæ je ponovo izabran za predsjednika i premijera RSK, a sa te funkcije je smijenjen po nalogu iz Beograda 1992. godine, nakon što je odbio da prihvati mirovni plan Sajrusa Vensa, koji je predviðao status kvo u srpskim enklavama u Hrvatskoj i dolazak meðunarodnih snaga, odnosno “plavih šlemova” na linije sukoba. SDS se sredinom 1992. godine pocijepala na umjereno krilo, na èelu sa Jovanom Raškoviæem i radikalno, Babiæevo krilo. Babiæ je bio kandidat za predsjednika RSK na prvim parlamentarnim i predsjednièkim izborima 12. decembra 1993. godine, kada je ubjedljivo pobijedio Martiæa. Kako je Beograd odbio da prizna rezultate tih izbora, novi su održani 23. januara naredne godine i na njima je Martiæ, kandidat lojalan Beogradu postao predsjednik, a Borislav Mikeliæ premijer. Kada je krajem jula smijenjen Mikeliæ, na tu funkciju je izabran Babiæ, koji je potom u Kninu potpisao plan Z-4. (kraj) tmi/isf