Podgorica, (MINA) - Nacrt zakona o socijalnom stanovanju, koji je u proteklih mjesec bio na javnoj raspravi, ne prepoznaje marginalizovane društvene grupe, iako su one bile navedene u radnim verzijima tog akta, smatraju u dijelu nevladinog sektora. U zajednièkom saopštenju devet nevladinih organizacija (NVO) koje, kako je pojašnjeno, zagovaraju interese primarnih korisnika socijalnog stanovanja, navodi se da je u svim modernim državama, socijalno ili neprofitno stanovanje u direktnoj funkciji razvoja zemlje, ali i jedan od osnovnih instrumenata socijalne politike, borbe protiv siromaštva i socijalne iskljuèenosti. Te NVO podsjeæaju da se socijalno stanovanje, u prvom redu, ustanovljava u korist marginalizovanih društvenih grupa, kod kojih su ekonomska i socijalna ogranièenja najizraženija, a moguænost da stambenu potrebu zadovolje na tržištu gotovo nepostojeæa. Takve grupe su, kako se navodi, beskuænici, osobe starije od 65 godina, osobe sa invaliditetom, samohrani roditelji i staratelji, djeca bez roditeljskog staranja, žrtve nasilja, izbjeglice, kao i pripadnici odreðenih etnièkih zajednica kod kojih se jedan ili više prethodnih osnova pojavljuju kumulativno. „Meðutim, Nacrtom zakona o socijalnom stanovanju, koji je bio predmet javne rasprave, nijesu prepoznate ove društvene grupe, iako su one bile navedene u radnim verzijima“, kaže se u saopštenju. Navodi se da je eventualno prepoznavanje tih grupa u utvrðenom Nacrtu vezano za Nacionalni program socijalnog stanovanja, koji utvrðuje ministarstvo nadležno za stanovanje, iako je takav zadatak nemoguæe odraditi bez aktivnog uèešèa ministarstava nadležnih za rad, zdravstvo i socijalno staranje. „Upitno je i da li ovo ministarstvo ima dovoljne administrativne kapacitete za ozbiljan rad u oblasti socijalnog stanovanja, a èinjenica je i da se izradi zakona pristupilo bez prethodne temeljne analize potreba korisnika“, smatraju predstavnici NVO sektora. Osim toga, kako navode, pravo na socijalno stanovanje prema Nacrtu zakona, imaju samo državljani Crne Gore, dok oni koji nijesu državljani to pravo mogu ostvariti u skladu za zakonom i meðunarodnim ugovorom. „Kada se radi o marginalizovanim društvenim grupama, ne postoji meðunarodni ugovor, a posebno ne zakon, koji ovo pravo može garantovati u potpunosti i bez diskriminacije. Ta odredba, po našem mišljenju, nema uporište u Ustavu Crne Gore, s obzirom na to da Ustav navodi državljanstvo kao iskljuèivi uslov jedino kod pristupa biraèkom pravu“, kaže se u saopštenju. Saopštenje su potpisale NVO Centar za demokratiju i ljudska prava, Libertask, Humanitarac, Mladi Romi, Poèetak, Crnogorski ženski lobi, Centar za antidiskriminaciju Ekvista, Udruženje paraplegièara i Udruženje mladih sa hendikepom Crne Gore. „Kao organizacije koje zagovaraju interese zajednica i grupa koje su primarni korisnici socijalnog stanovanja, podržavamo proces usvajanja Zakona o socijalnom stanovanju, ali ukazujemo da je neophodno uvažiti neospornu èinjenicu da je navedenim korisnicima socijalnog stanovanja, zbog njihove višegodišnje marginalizacije, potrebna dodatna podrška koja bi bila komplementarna drugim mjerama socijalne politike“, poruèili su iz tih NVO. Oni smatraju da navoðenje tih grupa u zakonu nije garancija da æe svi njihovi pripadnici ostvariti pravo na socijalno stanovanje, veæ priznanje zakonodavca da su odreðene društvene grupe identifikovane kao marginalizovane i da ih zakon prepoznaje kao takve. Potpisnici saopštenja pozvali su nadležno ministarstvo i Vladu da Nacrt zakona vrati radnoj grupi na doradu, posebno u pogledu definisanja korisnika socijalnog stanovanja, naèina finansiranja, kao i uslova i procedura za raspodjelu. „Takodje, smatramo i da je neophodno da se u sastav radne grupe imenuje predstavnik Ministarstva finansija, kao i da Ministarstvo rada i socijalnog staranja preuzme aktivnu ulogu u pripremi i donošenju prateæih programa za marginalizovane društvene grupe“, zakljuèuje se u saopštenju. (kraj) gop