Vašington, (MINA) – Crnogorski zatvori, a posebno pritvori, ne ispunjavaju meðunarodne standarde, navodi se u izvještaju Stejt Dipartmenta o poštovanju ljudskih prava u Crnoj Gori. U tom dokumentu, koji je danas objavljen na internet stranici Stejt Dipartmenta, navodi se da su zgrade tih objekata oronule, pretrpane i slabo održavane, iako je u prethodnom periodu bilo nekih poboljšanja. Dodaje se da je Vlada dozvolila monitoring posjete nezavisnih posmatraèa ljudskih prava tim objektima. U izvještaju se navodi da prošle godine nije bilo izvještaja da su vlasti ili njeni predstavnici poèinili proizvoljna ili protivzakonita ubistva. Dodaje se i da vlasti pokrenule postupke za nekoliko sluèajeva navodnih ratnih zloèina. U posmatranom periodu nije bilo izvještaja o politièki motivisanim nestancima. Ustavom i zakonima zabranjene su tortura i druge surove, neèovjeène ili ponižavajuće kazne ili postupanja, ali je policija ponekad tukla i maltretirala osumnjièene tokom hapšenja ili pritvaranje radi ispitivanja, kaže se u dokumentu. Ustav i zakoni zabranjuju i proizvoljna hapšenja i pritvaranja, i vlasti su uglavnom poštovale te zabrane, dodaje se u izvještaju. Korupcija policije i neprikladan uticaj Vlade na ponašanje policije ostaju problem, dok malo, usko povezano društvo, obeshrabruje prijavljivanje korupcije. U dokumentu se navodi da je pravosuðe, prema Ustavu, nezavisno ali da neki posmatraèi istièu da to nije uvijek tako i da vladini zvaniènici s vremena na vrijeme utièu na tužioce iz politièkih i liènih razloga. Dodaje se i da izvršna i zakonodavna vlast, kroz proces predlaganja i usvajanja budžeta za sudove, mogu da utièu na nezavisnost sudstva. Ocijenjeno je i da policija i tužilaštvo nedovoljno saraðuju, da je veliki broj zaostalih sluèajeva, sudnice èesto primitivno opremljene, kao i da sudska korupcija ostaje problem. Mnogi sluèajevi se rješvaju godinama, ali su sudovi ostvarili napredak u smanjenju neriješenih graðanskih i kriviènih parnica. U posmatranom periodu nije zabilježen napredak u restituciji crkvene imovine, a većina zahtjeva odnosi se na imovinu koja je oduzeta poslije 1918. i 1945. godine. Dodaje se da imovinu traže Crnogorska i Srpska pravoslavna crkva, kao i Rimokatolièka crkva i Islamska zajednica. Imovinu traži i Jevrejska zajednica iz Beograda, a u pitanju je Centar za odmor i rehabilitaciju žena u Prènju. U izvještaju se navodi da je u Crnoj Gori garantovana sloboda govora i štampe, ali da su u praksi zabilježena neka ogranièenja, kao i da fizièki napadi na novinare ostaju problem. U protekloj godini, kako se dodaje, funkcioneri su podnosili tužbe za klevetu, ili prijetili da æe to uèiniti, protiv medijskih organizacija koje su ih optuživale za propuste u radu. Neke NVO su upozorile da bi tužbe za klevetu novinare mogle odvratiti od iskrenog izvještavanja o dogaðajima. „Uprkos ovim dešavanjima, posmatraèi su uoèili skroman porast u spremnosti medija da kritikuju vladu“, navodi se u izvještaju, uz ocjenu da autocenzura nije veliki problem koliko podložnost nekih novinara raznim politièkim i poslovnim uticajima zbog nedostatka struènosti ili politièke sklonosti. Prošle godine zabilježeni su izvještaji o trafikovanju ljudi preko teritorije i u okviru Crne Gore. Crna Gora je, kako je objašnjeno, bila prevashodno tranzitna taèka, a u manjoj mjeri destinacija za trgovinu ljudima, uglavnom ženama i djevojke iz Istoène Evrope, drugih balkanskih zemalja, kao i bivšeg SSSR-a. Većina žrtava su trafikovane zbog komercijalne seksualne i radne eksploatacije. Crnogorske vlasti prošle godine su identifikovale samo jednu žrtvu trafikinga. (kraj) del