Beograd, (MINA) - Srpska pravoslavna crkva (SPC) dozvoljava vjenèanje èetiri puta, a to pravo daje se samo onima koje, na primjer, zadesi trostruka sudbina udovca. "Niko ne odobrava èetvrto vjenèanje iz hira, veæ iz nužde. Kad èovjek ostane bez žene, manji je grijeh blagosloviti novi brak, nego žmuriti dok èini grijeh neženjen", kazao je sveštenik Rajko Nediæ iz Crkve svetog Dimitrija. Pravoslavna crkva priznaje ponovno venèanje i to èetiri puta. Obièaj vuèe korijen iz 10. vijeka i vremena vladavine vizantijskog cara Lava Šestog Mudrog koji je od crkve tražio da ustanovi obred za drugobraène. Tragajuæi za podobnom partnerkom, Lav Mudri je uspio da od sveštenstva dobije blagoslov èak i za èetvrto vjenèanje. Sveštenik Nediæ u dvadesetpetogodišnjoj svještenièkoj službi nije imao nijedan zahtjev za zasnivanje treæeg braka. "Bilo je samo nekoliko zahtjeva za drugi brak", rekao je Nediæ listu Glas javnosti. Broj vjenèanja u crkvi, prema nezvaniènim procjenama, veæi je za 80 odsto nego u vrijeme komunizma, jer oni koji sklope brak u opštini obièno doðu da ga potvrde i pred Bogom. Svještenici se slažu da ima više i crkvenih razvoda, ali ne drastièno. Zahtjevi za razvod obièno se podnose u parohiji gde su supružnici vjenèani, a zatim se sa pisanim obrazloženjem podnosilaca i mišljenjem mjesnog svještenika šalju pred crkveni sud. Ovo tijelo ima tri èlana, a zasijeda po potrebi i hitnosti zahtjeva. Svaka od 12 eparhija SPC ima svoje mjesne crkvene sudove koji odluèuju o ovome, a nijesu obavezni da podatke dostavljaju Sinodu. Razlika izmeðu onih koji prvi put staju pred crkveni oltar i onih koji to rade po drugi put je i u ceremoniji. Molitve su drugaèije, kažu u crkvenom sudu Beogradske eparhije, a mladencima se na glavu ne stavljaju braène krune. Za razliku od svjetovnog suda, crkveni ne poznaje institut sporazumnog razvoda. Crkva zahtijeva da se imenuje krivac, a okrivljena mogu biti i oba supružnika. Vinovniku razvoda može da se izrekne epitimija - kazna, koja je najèešæe vremenska, prije nego što mu se dozvoli sklapanje novog crkvenog braka. Što je grijeh supružnika veæi, veæa je i epitimija. Najstrože kazne izrièu se po razlièitim osnovama iz crkvenog prava kao što su: raditi supružniku o glavi, prikrivati bolest, biti vjenèan sa nekim drugim, a kažnjavaju se i preljubnici, ljudi lošeg karaktera. Uskraæivanje drugog crkvenog vjenèanja može da traje od jedne do deset godina. "Naša crkva je široka i razumije kad se braèni drugovi "namrznu". Zato su duhovnici tu da ispitaju supružnike o njihovom braku, posavjetuju ženu da se poslije udaje ne zapusti i muškarca da ne poželi drugu", kažu svještenici. (kraj) isf